Animal Farm : การเมืองเรื่องของสัตว์
REVIEW:
เฒ่าเมเจอร์ หมูป่าผู้อาวุโสในฟาร์มแห่งหนึ่งได้เรียกประชุมสัตว์ทั้งหมดในฟาร์ม เล่าความฝัน และปลุกระดมให้ทั้งหมดเข้าใจว่าถูกนายโจนส์เจ้าของฟาร์มเอารัดเอาเปรียบอย่างหนักหนา สมควรลุกขึ้นมาปฏิวัติขับไล่นายโจนส์ออกไป และสร้างสังคมในอุดมคติ ซึ่งสัตว์ทุกตัวจะแบ่งผลประโยชน์กันอย่างยุติธรรม แต่เมื่อขับไล่นายโจนส์ออกไปสำเร็จแล้ว สภาพในฟาร์มกับเลวร้ายกว่าเดิม เพราะพวกหมูกลับกลายมาปกครองแบบโหดเหี้ยมกว่าเดิม เป็นผลงานการประพันธ์ของ จอร์จ ออร์เวลล์ เขียนเสียดสีการเมืองแบบนิทานอีสป ใช้สัตว์เป็นตัวแทนบุคคลต่างๆ ในสังคม เนื้อหาตัวละครทั้งหมดเป็นตัวแทนของบุคคลประเภทต่างๆ ในสังคมทั่วไปทุกยุคทุกสมัยที่มีผู้กดขี่และผู้ถูกกดขี่ ผู้เขียน จอร์จ ออร์เวลล์ เลือกใช้หมูเป็นตัวแทนของผู้มีอำนาจแบบเผด็จการเบ็ดเสร็จ หมูชอบความสกปรก กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ ชาวบ้านก็ถูกหลอก ถูกกดขี่ ถูกเอารัดเอาเปรียบอยู่เรื่อยไป จนกว่าจะสามารถรวมตัวกันต่อสู้ขับไล่ผู้กดขี่ เหมือนที่สัตว์ในฟาร์มต่อสู้ขับไล่นายโจนส์ได้สำเร็จ
HIGHLIGHTS:
เป็นวรรณกรรมล้อเลียนเสียดสีสังคมที่ผู้อ่านจะจินตนาการย้อนกลับให้ตัวละครที่เป็นสัตว์กลายเป็นคน ขึ้นมาได้อย่างประหลาด และ “มนุษย์” ที่ถูกเปรียบเทียบกับตัวละครที่เป็นสัตว์ยังเปลี่ยนไปได้ตามความเป็นไปของยุคสมัยอีกต่างหาก “การเมืองของสัตว์” จะเหมือนหรือต่างจาก “การเมืองของมนุษย์” ตรงไหน?